เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่อำเภอตากใบ
จังหวัดนราธิวาส เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2547 ไม่ใช่สถานการณ์ที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ
หรือโดยการเรียกร้องต้องการของประชาชน หรือของญาติพี่น้องของผู้ต้องหาเกี่ยวกับการแจ้งความเท็จเรื่องอาวุธปืนจำนวน
6 คน แต่เป็นเรื่องของการจงใจสร้างสถานการณ์อย่างชัดเจน
มีการประสานงานกับมวลชนในหลายพื้นที่ รวมทั้งในพื้นที่อำเภอตากใบ และพื้นที่อื่นๆ
ให้มาร่วมชุมนุมยังจุดนัดหมายในเวลาเดียวกัน…
การเกณฑ์คนให้มารวมตัวกันนำไปสู่ความสูญเสีย เป็นความมุ่งหมายของกลุ่มผู้ก่อเหตุรุนแรงที่สร้างประวัติศาสตร์ขึ้นมา การหลอกให้ประชาชนเป็นเหยื่อความตายของกลุ่มขบวนการ เนื่องจากมีการวางแผนเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ด้วยการปลุกระดมชวนเชื่อให้ประชาชนเข้าไปมีส่วนในการต่อสู้ที่ไร้อุดมการณ์ นำไปสู่การสูญเสียชีวิตที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น ทุกฝ่ายเสียใจกับเหตุการณ์เหล่านั้น แต่กลุ่ม ผกร.กลับใช้เป็นเงื่อนไขในการต่อสู้
ล่าสุด ศาลนราธิวาสรับฟ้องคดีอาญาตากใบก่อนหมดอายุความเพียง 33 คดีตากใบกลับมาเป็นที่สนใจของสังคมอีกครั้งจากการปลุกกระแสของนักสิทธิบางคน และคนบางกลุ่ม ในการใช้ประวัติศาสตร์เรื่องราวความเจ็บปวดของพี่น้องประชาชนในการเป็นเครื่องมือสร้างความแยกแยกในพื้นที่ เพื่อแนวทางการแบ่งแยกดินแดน ใช้เป็นเงื่อนไขในการทำลายความชอบธรรมของเจ้าหน้าที่รัฐ แล้วประชาชนในพื้นที่..ครอบครัวผู้ที่สูญเสีย...ได้อะไร?....นอกจากความเจ็บปวดที่ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น